گذری بر سازه های آبی تاریخی شوشتر
استان خوزستان

بدون شک مرکز بزرگ استفاده از نیروی آب و ایجاد سازه های چند منظوره که تا پیش از انقلاب صنعتی اروپا قدیمی ترین نوع از اینگونه سازه ها در جهان بوده، شوشتر بوده است. سازه های شوشتر شامل نهر عقیلی، آب انبارهای چاه انجیری عقیلی، سدهای سه پلون، (بند، کانال و آسیاب بهمن)، چشمه سوزنگر و بند پیرگوری است.
نهرعقیلی؛ رودخانه کارون پس از طی مسیر پرپیچ و خم در کوهستان وارد دشت گتوند می گردد. در محل سرآب این نهر (عقیلی) سازه سد مانند، وظیفه انحراف آب بدون نهر را به عهده دارند؛ نهر مذکور به نظر می رسد از ابتکارات دوره ساسانیان باشد. چشمه سوزنگر و بند پیرگوری؛ در حاشیه مقام صاحب الزمان(عج) که زیارتگاهی معروف در شمال شرق شوشتر است. این چشمه همانند مقام صاحب از روزگاران قديم جایگاه عرفا و گوشه نشینان شوشتر بوده است و هم اینک نیز در روزهای پنج شنبه صاحب دلان را به خود جلب می کند.
جلوی بند پیرگوری خالی از رسوب است و این مسئله ثابت می کند که بند مذکور از نوع سدهای تاخیری برای جلوگیری از خطر سیلاب و آسیب دیدن و چشمه سوزنگر و سایر زیارتگاه های احتمالی در محل بوده است. نهر داریون؛ از مهمترین سازه های تاریخی موجود در منطقه و نام کانالی تاریخی است.
آب رودخانه کارون از این طریق به دشت میاناب می رسد. سرآب این کانال در زیر خرابه های قلعه تاریخی سلاسل ساخته شده که در طول تاریخ با توجه به تغییر مسیر رودخانه و یا فراز و نشیب آب سرآب های متعددی برای آن تعبیه شده است. سرآب نهر داریون در واقع تونلی است که درون صخره ماسه سنگی حفر شده و بیش از ۲۰۰ متر طول دارد. در این شاخه پل بند بزرگی به نام لشکر و پلی به نام شاه علی قرار دارد.
لطفا به ادامه مطلب مراجعه کنید